Радуйся, Матушка Польша

Радуйся, Матушка Польша (лат. Gaude Mater Polonia, польск. Raduj się, o Matko Polsko) — один из самых значительных средневековых польских гимнов, написан на латыни между XIII и XIV веками в память о святом Станиславе, епископе Краковском^[en]. Польские рыцари пели гимн после победы в битве, предположительно под одну из григорианских мелодий, связанных с евхаристическим псалмом O Salutaris Hostia^[en], на котором он основан. Песня широко признаётся историческим национальным гимном Королевства Польского и Речи Посполитой.

Радуйся, Матушка Польша
Форма творческой работы	песня
Страна происхождения	Польша
Язык произведения или названия	Церковная латынь
Композитор	неизвестно
Автор слов	Викентий из Кельчи
Дата первого исполнения	8 мая 1254
Первая строка	Gaude, mater Polonia, prole fæcunda nobili.
Последняя строка	De Martyris victoria sit nobis exsultatio.

ТекстПравить

Латинский	Польский
Gaude, mater Polonia,	O ciesz się, Matko-Polsko, w sławne
prole fæcunda nobili.	Potomstwo płodna! Króla królów
Summi Regis magnalia	I najwyższego Pana wielkość
laude frequenta vigili.	Uwielbiaj chwałą przynależną.
Cuius benigna gratia	Albowiem z Jego łaskawości
Stanislai Pontificis	Biskupa Stanisława męki
passionis insignia	Niezmierne, jakie on wycierpiał,
signis fulgent mirificis.	Jaśnieją cudownymi znaki.
Hic certans pro iustitia,	Potykał się za sprawiedliwość,
Regis non-cedit furiæ:	Przed gniewem króla nie ustąpił:
Stat pro plebis iniuria	I staje żołnierz Chrystusowy
Christi miles in acie.	Za krzywdę ludu sam do walki.
Tyranni truculentiam,	Ponieważ stale wypominał
Qui dum constanter arguit,	On okrucieństwo tyranowi,
Martyrii victoriam	Koronę zdobył męczennika,
Membratim cæsus meruit.	Padł posiekany na kawałki.
Novum pandit miraculum	Niebiosa nowy cud zdziałały,
Splendor in sancto ceritus,	Bo mocą swą Niebieski Lekarz
Redintegrat corpusculum	Poćwiartowane jego ciało
Sparsum cælestis medicus.	Przedziwne znowu w jedno złączył.
Sic Stanislaus pontifex	Tak to Stanisław biskup przeszedł
Transit ad caeli curiam,	W przybytki Króla niebieskiego,
Ut apud Deum opifex	Aby u Boga Stworzyciela
Nobis imploret veniam.	Nam wyjednać przebaczenie.
Poscentes eius merita,	Gdy kto dla zasług jego prosi,
Salutis dona referunt:	Wnet otrzymuje zbawcze dary:
Morte præventi subita	Ci, co pomarli nagłą śmiercią,
Ad vitae potum redeunt.	Do życia znowu powracają.
Cuius ad tactum anuli	Choroby wszelkie pod dotknięciem
Morbi fugantur turgidi:	Pierścienia jego uciekają:
Ad locum sancti tumuli	Przy jego świętym grobie zdrowie
Multi curantur languidi.	Niemocnych wielu odzyskuje.
Surdis auditus redditur,	Słuch głuchym bywa przywrócony,
Claudis gressus officum,	A chromy kroki stawia raźno,
Mutorum lingua solvitur	Niemowom język się rozwiązał,
Et fugatur daemonium.	W popłochu szatan precz ucieka.
Ergo, felix Cracovia,	A przeto szczęsny ty, Krakowie,
Sacro dotata corpore	Uposażony świętym ciałem,
Deum, qui fecit omnia,	Błogosław po wsze czasy Boga,
Benedic omni tempore.	Który z niczego wszystko stworzył.
Sit Trinitati gloria,	Niech Trójcy Przenajświętszej zabrzmi
Laus, honor, iubilatio:	Cześć, chwała, sława, uwielbienie,
De Martyris victoria	A nam tryumfy męczennika
Sit nobis exsultatio.	Niech wyjednają radość wieczną.
Amen	Amen